Ostfriesisch
De lüche Prinz

Ach, lüche Prinz, so mit de tiet heb ik dien lüche trörich Leeben begreepen. En laang Tiet heste du niks anners hatt, als dat de Sünn sachse ünnergüng, wenn du di mool verpusten wullst. Dat häb ik an den Mürgen vun’t veerten Dag murgen, do hest du to mi sacht: Ik mach dat düchtig gern lieden, wenn de Sünn ünnergeiht.