Ostfriesisch
De Lytse Prins

Och, lytse prins, sa stadichoan begûn ik wat sicht op dyn lytse inankelike libben te korijen. Do hiest skoftenlang gjin oare ferdivedaasje as de wille oan it ûnderge am fan de sinne. Dat hearde ik de moarns fan de fjirde dei doe’tst tsjin my seidest: Ik mei g’aach oer it ûnder gean fan de sinne.

Sinne
Sprache:
Sprachfamilie:
>
> Westgermanisch > Westniederdeutsch > Ostfriesisch
Schrifttyp:
>
>
Ort: Rantum, Schleswig-Holstein

| Impressum |
Plattdeutsch
De lütte Prinz

Ach, lütter Prinz, so achtern und achtern hev ik din lüttes diepsinniges Leven verstoon. Lang Tiet has du um di to terstreun nichts annered hefft as de Leevlichkeit der Sünnunnergänge. Dat hev ik am Morgen des veerten Tachs erforn, als du to me sächtest: „Ik leev die Sünnünnergänge sehr.“

Sonne
Sprache:
Sprachfamilie:
>
> Westgermanisch > Westniederdeutsch > Platt
Schrifttyp:
>
>
Ort: Bokel, Schleswig-Holstein

| Impressum |
Plattdeutsch
De lütte Prinz

Och, lütt Prinz, so mit de Tiet heff ik dien lütt swoormeudi Leeb en begreepen. Öber en lang Tiet harrst du niks anners hatt, as dat de Sünn sacht ünner ging, wanniehr du di mool verpuusten wullt. Düt Stück heff ik markt an’n Morgen vun’n veerten Dag. Do hest du to mi seggt: Ik mach dat banni lieden, wenn der Sünn ünner geiht.

Sünn
Sprache:
Sprachfamilie:
>
> Westgermanisch > Westniederdeutsch > Platt
Schrifttyp:
>
>
Ort: St. Peter-Ording, Schleswig-Holstein

| Impressum |
Ostfriesisch
De lüche Prinz

Ach, lüche Prinz, so mit de tiet heb ik dien lüche trörich Leeben begreepen. En laang Tiet heste du niks anners hatt, als dat de Sünn sachse ünnergüng, wenn du di mool verpusten wullst. Dat häb ik an den Mürgen vun’t veerten Dag murgen, do hest du to mi sacht: Ik mach dat düchtig gern lieden, wenn de Sünn ünnergeiht.

Sünn
Sprache:
Sprachfamilie:
>
> Westgermanisch > Westniederdeutsch > Ostfriesisch
Schrifttyp:
>
>
Ort: Wiegboldsbur, Niedersachsen

| Impressum |
Düsseldorfer Platt
Dä kleene Prenz

Och, leew kleene Prenz, eesch pö-a-pö hann ech di Läwe, so kleen on trist, verstange. En lange Ziet es din eenzeje Freud jewäse, jede Daach senn zo könne, wie de Sonn am ongerjonn es. Dat hann ech spetz jekritt am veehde Daach morjens, als wie du för mech jesaht häs: Ech stonn janz doll op Sonneongerjäng.

Sonn
Sprache:
Sprachfamilie:
>
> Westgermanisch > Westniederdeutsch > Düsseldorfer Platt
Schrifttyp:
>
>
Ort: Düsseldorf, Nordrhein-Westfalen

| Impressum |