Kategorie: Deutsche Regiolekte

Erzgebirgisch (Annaberg-Buchholz)

Erzgebirgisch
Dr klaane Prinz

Ach, klaaner Prinz, so nooch und nooch, hob isch dei klaines schwärmütjes Lähm verstandn. Lange Zeit hast du, ümm dich zu zärstreun, nüscht anners gehoot als de Lieblichkeit der Sonnuntergänge.

Sonne

Sprache:  Erzgebirgisch

Sprachfamilie:  Indogermanisch > Germanisch > Westgermanisch > Ostmitteldeutsch > Erzgebirgisch

Schrifttyp: phonographisch > alphabetisch > lateinisch

Ort: Annaberg-Buchholz, Sachsen

| Impressum |

Bairisch (Kempten)

Bairisch
Der kleine Prinz

Ach, kleiner Prinz, so noach und noach hab i dei kloies schwermütiges Lebe verstande. Lange Zeit hascht du, um di zu zerstreue, nix anders khät als die Lieblichkeit der Sonneuntergäng. Des erfuhr I am Morgen des vierten Tags, als du mir sagtescht: „Ich lieb die Sonneuntergänge sehr.“

Sonne

Sprache: 
Bairisch

Sprachfamilie: Indogermanisch > Germanisch > Westgermanisch > Bairisch

Schrifttyp: phonographisch > alphabetisch > lateinisch

Ort: Kempten, Bayern

| Impressum |

Thüringisch (Reurieth)

Thüringisch
Der kleene Prinz

Och, du klenner Prinz, so noach un noach ko ich dei klennes trübselig Lawe verstann. E lange Zeit host du, um dich ozulenke, nix aures jehot als die schönne Sonnuntergäng. Dos lioich en verte Tog frühe erforrn, wie de mir jesöt host, dass de die Sonnuntergäng müchst.

Sonn

Sprache:  Thüringisch

Sprachfamilie:  Indogermanisch > Germanisch > Westgermanisch > Ostmitteldeutsch > Thüringisch

Schrifttyp: phonographisch > alphabetisch > lateinisch

Ort: Reurieth, Thüringen

| Impressum |

Sächsisch (Chemnitz)

Sächsisch
Dr kleene Prinz

Ach, kleener Prinz, so noch und noch hab isch deen kleenes schwermütsches Läben verstandn. Lange Zeit hast dü, um disch zu zersträuen, nischt anders gehabt als de Lieblischkeit dr Sonnenuntergänge. Das hab isch am Morschen des vierten Tasches erfahrn, als dü zu mir gesacht hast: Isch liebe Sonnenuntergänge sähr.

Sonne

Sprache:  Sächsisch

Sprachfamilie: Indogermanisch > Germanisch > Westgermanisch > Ostmitteldeutsch > Sächsisch

Schrifttyp: phonographisch > alphabetisch > lateinisch

Ort: Chemnitz, Sachsen

| Impressum |

Schwäbisch (Ravensburg)

Schwäbisch
Dr kleine Prinz

Ou kleiner Prinz, so nach un nach hanni dein kleins schwermütigs Läbe verstande. Lange Zeit hascht du, um di zu zerstreue, niks anderes g’habt, als die Lieblichkeit der Sonneuntergänge. Des hanni erfahre am Morge vom vierte Tag, wenn de zu mir gesagt hascht: “I mag halt Sonneuntergänge!”

Sonne

Sprache:  Schwäbisch

Sprachfamilie:  Indogermanisch > Germanisch > Westgermanisch > Alemannisch > Schwäbisch

Schrifttyp: phonographisch > alphabetisch > lateinisch

Ort: Ravensburg, Baden-Württemberg

| Impressum |

Kölsch (Oberzier)

Kölsch
Dä kleine Prinz

Och, kleine Prinz! Su noh un noh han ich di klei leidmödich Levve verstande. Lang häs do för de Zick ze verdrieve bloß die Freud jehat zozesinn, wie daachdäächlich de Sonn unterjeit. Ich han dat eesch aan veerte Daach en der Fröh netkräje, wie do jesaht häs: Ich han Sonneunterjäng ärch jän.

Sunn

Sprache:  Kölsch

Sprachfamilie:  Indogermanisch > Germanisch > Westgermanisch > Westmitteldeutsch > Kölsch

Schrifttyp: phonographisch > alphabetisch > lateinisch

Ort: Oberzier, Nordrhein-Westfalen

| Impressum |

Letzebuergesch (Luxemburg)

Letzebuergesch
De Klenge Prënz

A, klenge Prënz, lues a lues hun ech däi klengt melancholescht Liewe verstanen. Fir dech opzemonter en has de laang weider näischt as wéi d’Sonn, wann déi lues ënnergaangen as. Dat hun ech dee véierten Dag verstanen, wéi s de mer gesot hues: Ech gesin sou gär, wann d’Sonn ënnergeet.

Sonn

Sprache:  Letzebuergesch

Sprachfamilie:  Indogermanisch > Germanisch > Westgermanisch > Alemannisch > Letzebuergesch

Schrifttyp: phonographisch > alphabetisch > lateinisch

Ort: Luxemburg

| Impressum |

Pfälzisch (Landau)

Pfälzisch
De kläne Prinz

Ah, kläner Prinz! So nooch un nooch hawwisch doi klänes schwermiedisches Lewe verstanne. Lang hoscht du als Unnerhaldung bloß die Freed an Sunneunnergäng ghabt. Isch hab des erscht am verde Daach morgens erfahre, wie mer gsacht hoscht: Isch hab Sunneunnergäng gern.

Sunne

Sprache:  Pfälzisch

Sprachfamilie:  Indogermanisch > Germanisch > Westgermanisch > Westmitteldeutsch > Pfälzisch

Schrifttyp:  phonographisch > alphabetisch > lateinisch

Ort: Landau, Rheinland-Pfalz

| Impressum |

Plattdeutsch (St. Peter-Ording)

Plattdeutsch
De lütte Prinz

Och, lütt Prinz, so mit de Tiet heff ik dien lütt swoormeudi Leeb en begreepen. Öber en lang Tiet harrst du niks anners hatt, as dat de Sünn sacht ünner ging, wanniehr du di mool verpuusten wullt. Düt Stück heff ik markt an’n Morgen vun’n veerten Dag. Do hest du to mi seggt: Ik mach dat banni lieden, wenn der Sünn ünner geiht.

Sünn

Sprache:  Plattdeutsch

Sprachfamilie:  Indogermanisch > Germanisch > Westgermanisch > Westniederdeutsch > Platt

Schrifttyp:

phonographisch > alphabetisch > lateinisch

Ort: St. Peter-Ording, Schleswig-Holstein

| Impressum |

Ostfriesisch (Wiegboldsbur)

Ostfriesisch
De lüche Prinz

Ach, lüche Prinz, so mit de tiet heb ik dien lüche trörich Leeben begreepen. En laang Tiet heste du niks anners hatt, als dat de Sünn sachse ünnergüng, wenn du di mool verpusten wullst. Dat häb ik an den Mürgen vun’t veerten Dag murgen, do hest du to mi sacht: Ik mach dat düchtig gern lieden, wenn de Sünn ünnergeiht.

Sünn

Sprache:  Ostfriesisch

Sprachfamilie:  Indogermanisch > Germanisch > Westgermanisch > Westniederdeutsch > Ostfriesisch

Schrifttyp: phonographisch > alphabetisch > lateinisch

Ort: Wiegboldsbur, Niedersachsen

| Impressum |